മുന്നോട്ട്.. മുന്നോട്ട്.. മുന്നോട്ട്..

വിപ്ലവ നക്ഷത്രം ഏണസ്റ്റോ ചെ’ഗുവരെ യെ കുറിച്ചു ചില വരികൾ എഴുതാനുള്ള പ്രയത്നത്തിലാണ്, തന്റെ അനുയായികളെ അദ്ദേഹം എങ്ങനെയൊക്കെയാണ് പ്രചോദിപ്പിച്ചിരിക്കുക എന്ന ചിന്ത ജനിച്ചത്. അതിൽ നിന്നും ഉൽക്കൊണ്ട ചില വരികളിലേക്ക്..

മനസ്സിൽ വിപ്ലവ ശ്രുതികൾ തീർത്തൊരു

മുരളികയായ് അങ്ങു നിറഞ്ഞു നിൽക്കേ-

അങ്ങേക്കായ് തീർക്കുന്നു ഞാൻ

ത്യാഗരാജ കീർത്തനത്താലൊരഭിവാദ്യ ഗീതം

‘എന്തൊരു മഹാനു ഭാവലു….’

മുന്നോട്ട്.. മുന്നോട്ട്.. മുന്നോട്ട്..

വരികൾക്കു ചുവടിലെ വര തേടിയല്ല

വരണം സമത്വം സമുന്നതമാം

കടക്കേണമിനിയും പാതയേറേ

വരികിനിയും സഹജരേ സമയമായ് പോം

ഇന്നു നാം താണ്ടുന്ന മുൾക്കാടുകൾ

നാളത്തെ വീഥിയിൽ പൂവനമാം

വറ്റിവരളുന്ന കണ്ട്ത്തിനില്ലിത്തിരി-

നീർദാഹമോർക്കേണം ലക്ഷ്യമേറേ

അന്തപുരമല്ലോ കാരാഗൃഹം

തൂക്കുകയറിനു പനിനീർപൂ ഗന്ധം

ഇടിനാദമാകില്ല വെടിയൊച്ചകൾ

ഇടനെഞ്ചിൽ വിരിയുമാ രക്തപുഷ്പം

രോമകൂപങ്ങളിലഗ്നി ജ്വലിക്കണം

രക്തം തിളക്കണം, തീജ്വാലയാകേണം

പാറിപ്പറക്കേണം രക്തപതാകകൾ

ഓടിയൊളിക്കേണം വർഗ്ഗശത്രു

ജാ‍തികളില്ലാ മതവൈര്യവും

വർഗ്ഗങ്ങളില്ലാ വർണ്ണങ്ങളും

ജീനുകളെല്ലാം ഒന്നുപോലെ

ജനതക്കു വേണ്ടി പോരാടിടേണം

അതിരുകളില്ല, ഭൂപടവും

പടവുകൾ താണ്ടേണം സമഭാവന

ലക്ഷ്യം വിജയത്തിനരികിലല്ല

‘ലോകാ സമസ്ത സുഖിനോ ഭവന്തു‘