പരാജിതനിലെ അച്ചൻ…
നിദ്രേ…, വിടപറയാതിനിയും പോയ് മറയരുതു നീ
ഞാനെൻ കണ്മണിയെ കണ്ടുമുട്ടുവോളം വരെ
കുളിരേകുമോർമ്മകൾ നയനബാഷ്പം തൂകി
വിരഹമാം വേനലിൽ എത്തിനിൽക്കുമ്പോൾ
കൈക്കുമ്പിളിലെടുത്താ പൊന്മണിത്തിങ്കളെ
മാറോടു ചേർത്തോമനിച്ചീടുവാൻ മോഹം
അവളുടെ, നേർത്ത പുഞ്ചിരി തിളക്കങ്ങൾ
നിറയുമാ സവിധത്തിൽ അന്തിയുറങ്ങുവാൻ മോഹം
നീ കണ്ടുവോ സ്വപ്നാടനത്തിലെൻ രാജകുമാരിയെ
തേങ്കണമിറ്റു വീഴുമാ ചെഞ്ചുണ്ടുകളാലവളെൻ
കവിളിൽ മുത്തമിടുമ്പോലെ.., - നിദ്രേ..
കിനാവിലെന്നെ തഴുകിയുണർത്തി കടന്നു പോയതാര്
അമ്മിഞ്ഞ പാൽമണമൂറുമാ താമര തളിർ ചെല്ലം
പൂത്തൊരാ പുലരിയെ പുൽകുവോളം വരെ
നിദ്രേ…, വിടപറയാതിനിയും പോയ് മറയരുതു നീ.
ഞാനെൻ കണ്മണിയെ പുണരുവോളം വരെ
പാതി മയക്കത്തിൽ കൂമ്പിയ മിഴികളാലവളിന്നു
മെന്നിലെ അച്ചനെയുണർത്തിടുന്നേരം
ഏതൊരു ദേവനെ പൂജിച്ചിടും ഞാൻ
അവളുടെ പ്രശോഭിത നാളുകൾക്കായി
നിദ്രേ.., വിടപറയാതിനിയും പോയ് മറയരുതു നീ
ആകുല ചിത്തനാമീയച്ചന്റെ വേദന തുടരുവോളം വരെ
ഞാൻ......
- കരീക്കാടൻ
- എടുത്തു പറയത്തക്ക സവിശേഷതകളൊന്നും തന്നെ അവകാശപെടാനില്ലാത്ത ഒരു സാധാരണക്കാരനാണ് ഞാൻ. ഒരു ബ്ലോഗ് എഴുത്തിന്റെ രീതികളോ വശങ്ങളോ സാധാരണത്വമോ മിതത്വമോ ഒന്നും തന്നെ നിങ്ങൾക്കു എന്റെ വാചകങ്ങളിൽ കണ്ടെത്താനായെന്നു വരില്ല. എന്റെ മനസ്സിന്റെ പുസ്തകതാളുകളിൽ തെളിഞ്ഞു വരുന്ന അക്ഷരചിത്രങ്ങൾ കോറിയിടാനായുള്ള ഒരു പ്രതലം മാത്രമായാണ് ഞാനിപ്പോൾ ഇതിനെ കാണുന്നത്. ശക്തമായ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെയും അഭിപ്രായ പ്രകടനങ്ങളിലൂടെയും എന്നെ പിന്തുണക്കുകയും, വിമർശനങ്ങളിലൂടെ എന്റെ തെറ്റുകൾ തിരുത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ നിങ്ങൾ നൽകുന്നത് എന്റെ ആത്മ സാഫല്യത്തിന് പോഷണമാണ്. പകരം ഞാൻ നിങ്ങൾക്കായ് എന്റെ മനസ്സു പങ്കു വയ്ക്കാം, കൂട്ടത്തിൽ എന്റെ വികാരങ്ങളും വിചാരങ്ങളും. പരാജയപെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ജനസമൂഹമാണ് നമ്മുടേതെന്ന കാഴ്ചപ്പാടാണ് എന്നെ ‘പരാജിതൻ’ എന്ന നാമം സ്വീകരിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് (അനുകൂലിക്കുവാനാകാത്ത അനുവാചകർ സദയം ക്ഷമിക്കുക). എപ്പോഴെങ്കിലും കേട്ടുമറന്ന വാക്കുകളോ വാചകങ്ങളോ ഇടയിൽ പെട്ടു പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അവയിലേക്കു വിരൽ ചൂണ്ടി എനിക്കു തിരിച്ചറിവു നൽകാൻ ശ്രമിക്കണമെന്നു അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു. ഇതാ ഞാൻ എന്റെ (വി)കൃതികൾ നിങ്ങളുടെ മുൻപിൽ സമർപ്പിക്കുന്നു.
No comments:
Post a Comment
നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ പങ്കുവയ്ക്കൂ ...